به گزارش شبکه خبری هزاره سوم به قول تازگی‌ها معروف شده، شما یادتان نمی‌آید. روزگاری در این سرزمین، عده‌ای که خود را مسلمان‌تر از پیامبر فرض می‌کنند، منتظر بودند که ماه محرم فرا برسد تا به نحو هر چه رساتری، شدت اعتقادات‌شان را به رخ جهانیان بکشانند. آن هم با یک شمشیر. اما نه به روی دشمن اسلام که به فرق سر خودشان. تازه، بقیه را هم مواخذه می‌کردند که چرا این اوج عبودیت را اجرا نمی‌کنید و اصلا شما دین ندارید و ...

و یا منتظر بودند که ایام شهادت بانوی دو عالم فرا برسد تا با توهین بزرگان اهل سنت، مثلا ثابت کنند که چقدر بیشتر از بقیه، عمق داغ فاطمه‌ی زهرا (س) را درک کرده‌اند. و این توهین‌ها به همین‌جا ختم نمی‌شود. به مناسبت‌های مختلف و به بهانه‌ی تکریم تشیع، هر کسی را که فکر می‌کردند شایسته‌ی فحش و فلاکت است بی‌نسیب نمی‌گذاشتند.

و آن چیز که در این بین هیچ ارزشی نداشت، تشخیص مصلحت امروز جهان اسلام بود. هر چقدر از این طرف و آن طرف گفته می‌شد که اختلافات جزیی شیعه و سنی در روزگار امروز نباید جایگزین درگیری جهان اسلام با جهان استکبار شود، گوش‌شان بدهکار نبود که نبود. و همین اصرار‌های آنها شک انسان را برمی‌انگیخت که نکند اصلا تعصب آنها از سر دین نبوده و پای چیز دیگری در میان باشد.

البته آنقدر دم خروس این حضرات زود و شفاف بیرون زد که معلوم شد باز هم انگلیس پشت سر انحرافات مذهبی خوابیده است. اقامت سید احمد شیرازی در انگلیس و ماجرای شیخ یاسر الحبیب کافی‌ بود تا بفهمیم که همچنان در وادی مکر، دود از کنده برمی‌خیزد و محصول پیوند دشمنان اسلام با مسلمان‌نماهای ابله چیزی جز ظهور افراطی‌هایی که خودشان را شیعه‌تر از مولی‌الموحدین می‌دانند نیست.

اما تا وقتی میدان عمل فراهم نشود، سیاه و سفید از هم تمیز داده نمی‌شوند. چرا که به قول امیرالمونین میدان سخن فراخ است اما وقتی میدان عمل مهیا می‌شود چه قلیل‌ند آنهایی که باقی می‌مانند. آنهایی که تنها بلد بودند بخاطر عزای سالار شهیدان بر سر خودشان بکوبند و نمی‌خواستند بفهمند که باید این فریادها را روزی بر سر دشمن امروز امام حسین(ع) آوار کنند، حالا که نیروهای داعش دست به تجاوز شعائر شیعه در عراق زده‌اند، سکوت کرده‌اند. که اگر عجز و ناله و فریاد هم می‌زدند کافی نبود، تا وقتی که مردانه لباس زرم به تن نکرده و آماده‌ی شهادت نمی‌شدند.

داعش در سوریه هر تعرضی که خواست به بزرگان و عزیزان شیعه کرد. صدالبته که جوابش را گرفت. اما در این پاسخگویی هیچ اثری از قمه زنان و توهین کنندگان به بزرگان اهل سنت نبود. گویی ایشان مثل دخترکان ترسیده اما مغرور، سکوت را ترجیح دادند که طبل رسوایی‌شان بیشتر از این تپیده نشود. و امروز، داعش شکست خورده و تحقیر شده در سوریه، به عراق حمله کرده تا تتمه‌ی هیجانات کاذبش را هم حالی کند و برای همیشه در تاریخ به عنوان یک خاطره‌ی بد ثبت شود. اما جالب اینجاست که باز، از بزرگان قمه‌زن‌ها گرفته تا نوچه‌های در خیابان‌شان، هیچ کدام وجود این را نداشتند که بیاییند و کاری انجام دهند.

اما ما این سکوت‌ها را خوب بخاطر خواهیم سپرد. بخصوص برای محرم جدید و سایر عزاهای شیعیان که وقتی باز شماها گُر گرفتید و خودتان را کشتید که مثلا عزاداری کنید، و یا هنگام دشنام دادن‌های‌تان، این سند زنده و تازه را توی دهن‌تان بکوبیم که شاید پوزه‌بندی باشد برای یاوه‌های اجیرگونه‌ی‌تان. شیعه‌ی علی(ع) آن نیست که زیر کولر بنشیند و به اصحاب رسول‌الله توهین کند. شیعه‌ی علی(ع) آن است که وقتی احتمال تجاوز به حرم فرزند رسول‌الله را نزدیک می‌بیند، برای آخرین بار پیشانی فرزندش را می‌بوسد و برای حراست از بیت‌الله، قیام می‌کند.

سیدمجتبی نعیمی