این عضو تیم مذاکره کننده هسته ای ایران در پاسخ به این سئوال که پس از توقف فعالیت غنی سازی ۲۰ درصد و امتیازات دیگری که ایران را در تولید سوخت ۵ درصد متوقف کرده است در مذاکرات آتی با ۵+۱ از چه اهرم فشاری برای ایران وجود دارد، گفت:

خب ما اهرم های زیادی داریم که می توانیم در مذاکرات به آنها توجه کنیم و از آنها استفاده کنیم به عنوان مثال ذخیره ای که روی ۵ درصد داریم یک محلی است برای ادامه صحبت و امکانات دیگری که خودمان و طرف مقابل به آن واقف است.

دیپلمات های ایرانی و غربی پیش از این گفته بودند قرار است در دور بعدی مذاکرات هسته ای گام های اعتماد ساز دیگر ایران به منظور رفع تحریم های بیشتر برداشته شود اما برای کارشناسان و افکار عمومی این سئوال به وجود آمده بوده که ایران در گام اول مذاکرات به کف خواسته های خود و به خطوط قرمز رسیده است و در مذاکرات آتی قرار است چه امتیازاتی  بدهد؟

علی رغم ابهامی که برای کارشناسان و افکار عمومی دراین باره به وجود آمده بود مسئولان وزارت امور خارجه از بیان اینکه ایران قرار است در مذاکرات گام نهایی درباره کدام یک از حقوق خود مذاکره کنند طفره می رفتند،با این حال با بررسی توافقنامه ژنو این نتیجه به دست آمد که یکی از امتیازات ایران که برای طرف مقابل نیز بسیار جذاب می تواند باشد پذیرش پروتکل الحاقی است چرا که در بخشی از توافقنامه ژنو آمده است:«در طرح نهایی پروتکل الحاقی در چارچوب اختیارات رئیس جمهور و مجلس شورای اسلامی (از سوی ایران) به تصویب و اجرا در آید.»

البته مشخص است پذیرش موضوع پروتکل الحاقی از سوی حقوقدانان وزارت امور خارجه مورد اعتراض مجلس شورای اسلامی و مردم قرار می گیرد با این حال تصریح بر این موضوع که ایران باید در طرح نهایی پروتکل الحاقی را بپذیرد می تواند اهرم فشاری علیه ایران برای اخذ امتیازات بیشتر استفاده شود.

در چنین شرایطی تخت روانچی برگه دیگر ایران را چانه زنی بر سر ذخایر اورانیوم ۵ درصد عنوان کرده است. موضوعی که برخلاف حق غنی سازی ایران بر اساس ماده ۴ ان پی تی و برخلاف اظهارات مقامات وزارت امور خارجه است.

در صورت اعلام محدودیت برای ایران در تولید اورانیوم ۵ درصد و ذخایر آن ، شرایط ایران هسته ای به سال های ۸۲ و ۸۳ یعنی زمانی که آقای روحانی مسئول مذاکرات هسته ای بود نزدیک تر می شود.