به گزارش شبکه خبری هزاره سوم صراط نوشت : در شرایطی که مهم ترین خواسته ایران در مذاکرات هسته ای، برچیده شدن کامل تحریم‌های غرب علیه کشورمان به شمار می رود، آمریکا تا کنون نرمشی در این خصوص نشان نداده است.

مذاکرات طولانی و خسته کننده هسته ای در دولت تدبیر و امید که مدعی حل و فصل موضوع هسته ای در کمتر از یک سال بود، کم کم تداعی کننده همان روند پیشین گفتگوها در دولت دهم شده است.

حسن روحانی از زمان آغاز ریاست جمهوری خود بارها بر شکستن نظام تحریم های غرب تاکید کرده اما تا کنون نشانه ای از آن در طرف غربی دیده نشده است.

با یک نگاه کلی به مذاکرات، ایران و غرب هر یک دو خواسته اساسی از گفتگوها دارند. غرب مدعی است از مذاکره با ایران اولا حصول اطمینان از عدم دستیابی کشورمان به سلاح هسته ای و شفافیت کامل برنامه هسته ای را پیگیری می کند و در طرف مقابل، جمهوری اسلامی ایران برچیده شدن تحریم ها و احترام به حقوق هسته ای کشورمان به ویژه در زمینه غنی سازی در داخل را خواستار است.

حال با گذشت چندین دور از مذاکرات در ژنو و وین، به اذعان کارشناسان آزانس انرژی اتمی، ایران در راستای تحقق دو خواسته غرب همکاری کامل را انجام داده و حتی بی تردید از بخش بزرگی از حقوق خود چشم پوشی کرده که این موضوع انتقادات فراوانی از سیاست هسته ای دولت تدبیر و امید را در داخل به همراه داشته است.

با این وجود نه تنها خبری از برچیده شدن تحریم ها و شناسایی حقوق هسته ای ایران نیست بلکه به نظر می رسد غرب و به ویژه آمریکا به تدریج در حال رسمیت بخشیدن به تحریم های خود هستند.

اخیرا رهبران مجلس نمایندگان آمریکا در نامه‌ای به باراک اوباما، اعلام کرده اند توافقی با ایران که برنامه هسته‌ای این کشور را محدود کند از نظر کنگره برای برداشتن تحریم‌های ایران کافی نیست. همچنین سنای آمریکا نیز ایران را به دور تازه‌ای از تحریم‌ها تهدید کرده است.

در این میان، لغو برخی تحریم ها به صورت موقت و با شرایط خاص و محدود بی تردید تاثیر چندانی بر اوضاع اقتصادی کشور نداشته است.

همه نشانه ها از سوی طرف غربی، حاکی از ان است که آمریکایی ها و همپیمانان انها حتی بعد از توافق احتمالی نهایی با کشورمان، قصد ندارند تحریم های خود را به طور کامل برچینند. با این وصف، سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که توافق نهایی با غرب قرار است چه سودی برای ایران خواهد داشت؟

اگر قرار باشد بعد از توافق نهایی، نه تنها حقوق هسته ای کشورمان – به صورت کامل و عملی نه به طور محدود و تنها در حرف – به رسمیت شناخته نشود بلکه نظام تحریم ها نیز به شکل سابق باقی بماند، و به دلیل گنجانده شدن در بندهای توافق، عملا از سوی ایران پذیرفته شود، توفق نهایی با غرب چه سودی برای کشورمان خواهد داشت؟