شناسه خبر: 8712 | منتشر شده در مورخ: 1393/4/14 | ساعت: 09:55 | گروه: فرهنگ و هنر |
-----دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان----- |
به گزارش شبکه خبری هزاره سوم، «اللهم اعنی فیه علی صیامه و قیامه و جنبنی فیه من هفواته و اثامه و ارزقنی فیه ذکرک بدوامه بتوفیقک یا هادی المضلین»
«خدای مرا در این روز بر روزه و اقامه (نماز و یا هر کار خیری) یاری فرما»
«ایاک نعبد و ایاک نستعین»(1)
«تنها تو را می پرستیم و تنها از تو یاری می جوییم»
و تنها بر او توکل می کنند:
«و علی الله فلیتوکل المومنون»(2)
«و مومنان بر خداوند توکل می کنند.»
و می دانند غیر خداوند هیچ کس قادر به یاری آنها نخواهد بود.
«َالّا یَقدِروُنَ عَلی شَیءُ»(3)
«به هیچ وجه قدرتی بر انجام کاری ندارند.»
زیرا که:
«ان الله علی کل شی قدیر»(4)
«به درستی که خداوند بر انجام هرکاری قادر است.»
و اینگونه با خدای خویش نجوا می کنند:
«الهی و ربی من لی غیرک»(5)
«ای خدا و پروردگار من غیر از تو برای من چه کسی (یاری کننده و فریادرس) می باشد.»
حال با توجه به آیه «ایاک نعبد و ایاک نستعین»نکته قابل توجهی که می توان به آن اشاره نمود، بحث« تنها خدا را پرستیدن و تنها از او یاری جستن است» که در این آیه تعبد و بندگی و یاری جستن از ذات اقدس الهی در یک مسیر قرار گرفته اند، به طوری که این امرآموزه ای است که هرانسانی باید آن را بیاموزد تا بتواندتمام عمر خویش را در مسیر عبودیت و بندگی خداوند صرف نموده و درهرلحظه از عمرش غیر از خداوند از کس دیگری یاری نجوید .چرا که :
«و مالکم من دون الله من ولی و لانصیر»(6)
دلیل درخواست دوری از لغزش و گناه در این روز
هر انسانی دارای اجلی معین است:
«وَ مَا کَانَ لِنَفسٍ اَن تَمُوتَ اِلا بِاِذنِ اللهِ کِتابَا مُوجَّلاً»(7)
«و هیچ کس ، اگر چه طالب مرگ باشد ، نمی تواند به اختیار خود بمیرد ، مگر به اذن خداوند (عزوجل)، زیرا برای موت هر شخص وقت معین و نوشته شده می باشد.»
به طوری که خداوند برای هر انسانی تا فرا رسیدن اجلش ملائکه محافظی را که مسئولیت محافظت از آن انسان را دارند، فرستاده و هر گاه اجل هر یک فرا رسد، ملائکه مامور به موت آن شخص وعده الهی (مرگ)را که اکثر انسان ها از آن فرار می کنند،بدون هیچ چون و چرا و مهلتی محقق می سازند:
«و هو القاهر فوق عباده و یرسل علیکم حفظه حتی اذا جاء احدکم الموت توفته رسلنا و هم یفرطون»(8)
«و اوست قاهر و غالب به جمیع بندگان و برای حفظ شما فرشتگانی را که امر محافظت (از شما را بر عهده دارند)می فرستد، تا آنگاه که زمان مرگ یکی از شما فرا رسد که در آن هنگام فرستادگان ما او را می میرانند،و در قبض روح (هیچیک از شما )هیچ قصوری نخواهند ورزید.»
و این در حالیست که هیچ یک از انسان ها ، مگر آنان که خداوند می خواهد ، از زمان مرگ خویش آگاه نیستند، لذا در این دعا از خداوند خواستاریم که ما را از لغزش ها و گناهان این روز در امان بدارد ،چرا که اگر آن روز از عمر ما باشد ،شیطان نیز از ما دست بردار نخواهد بود و پی در پی در گمراهی ما جهد و کوشش می نماید ، به طوری که اگر خداوند بر ما عنایت ننماید،ما تابع شیطان شده و از رحمت الهی خارج می گردیم. چنانچه ذات اقدسش فرمود:
«ولولا فضل الله علیککم و رحمته لاتبعتم الشیطان الا قلیلا»(9)
«واگر توفیق و فضل و رحمت خداوند (عزوجل)بر شما نبود،تابع شیطان می شدید مگر عده قلیل و کمی از شما ( که هیچگاه از شیطان تبعیت نکنند).»
«الذین یذکرون الله قیاما و قعودا و علی جنوبهم و یتفکرون فی خلق السموات و الارض ربنا ما خلقت هذا باطلا سبحانک فقنا عذاب النار»(10)
«کسانی که یاد می کنند خداوند را (به صورت) ایستاده و نشسته و (خوابیده) به پهلوهایشان و در خلقت آسمان و زمین تفکر می کنند (و می گویند) خدایا خلق نکرده ای (این موجودات را) باطل و بیهوده(به طوری که) تو پاک و منزهی پس ما را از عذاب آتش (دوزخ) در امان بدار.»
پس با توجه به این آیه، کسانی دائما به ذکر خداوند مشغولند،که در هر حالتی قرار گیرند (چه نشسته و ایستاده و خوابیده) از یاد خداوند غافل نشوند به طوری که این یاد نمودن ،همراه با تفکر در خلقت زمین و آسمانها می باشد.چنانچه در آیه دیگری می فرماید:
«کذلک یبین الله لکم الایات لعلکم تتفکرون»(11)
«خداوند آیاتش را برای شما بیان می نماید تا شاید تفکر کنید.»
لذا در این روز از خداوند می خواهیم که ما را به حق بخشندگی اش توفیق دهد تا دائما به ذکر او مشغول شده و هیچگاه از یاد او غافل نگردیم ،تا از ضلالت و گمراهی هدایت یافته و به سر منزل سعادت دست یابیم.
نکته ها
1-هر یک از بندگان مومن و مومنه که خدا را به یکتایی عبادت می کنند ،به یقین در هر امری که برایشان پیش آید، از یکتا پروردگار عالمیان یاری می جویند.
2- لغزش را می توان همان وسوسه های شیطانی و نفسانی تعبیر نمود که انسان را دو دل نموده تا بین طاعت و بندگی خداوند و یا فرمانبرداری از شیطان یکی را انتخاب کند.
3-کسانی دائما به ذکر خداوند مشغولند ، که در هر حالتی قرار گیرند (چه نشسته و ایستاده و خوابیده)از یاد خداوند غافل نشوند.
پی نوشتها:
1-فاتحه الکتاب/5.
2- آل عمران/160.
3-حدید/29.
4-بقره/109.
5- دعای کمیل،مفاتیح الجنان(شیخ عباس قمی).
6-بقره/107.
7-آل عمران/145.
8-انعام/61.
9-نساء/83.
10-آل عمران/191.
11-بقره/219.