به گزارش شبکه خبری هزاره سوم، نشست خبری رئیس‌جمهور با رسانه‌های داخلی و خارجی همزمان با آغاز دومین سال فعالیت دولت یازدهم 8 شهریورماه برگزار شد.

روحانی در ابتدای نشست اظهار داشت: دولت در سالی که گذشت قدم‌هایی که در زمینه‌ها و مقاطع مختلف برداشته را برای مردم تشریح کرده و توضیح داده است.

رییس جمهور در بخشی از سخنانش تصریح کرد:‌ ممکن است نظرات مختلف باشد، کسانی باشند که از دولت حمایت کنند و یا کسانی هم ممکن است مخالف دولت باشند و این طبیعی است، دولت راهش را ادامه می‌دهد.

وی اظهار داشت: آن چیزی که در کشور ما قابل قبول نیست تخریب یا سنگ پیش پای مجریان انداختن است. اگر کسی بخواهد لباس زیبای نقد را به تن کند و تخریب داشته باشد ما آن لباس را از تن او بیرون خواهیم کشید و او را به مردم معرفی خواهیم کرد.

رییس جمهور تاکید کرد:‌ اگر نقد تند هم باشد باید بپذیریم ولی تخریب قابل قبول نیست. من نسبت به منتقدین در این یک سال با حوصله بودم ولی نشان دادم تخریب را تحمل نکرده و با آن برخورد می‌کنم!! اقلیت حق سخن گفتن و انتقاد دارند اما حق تخریب ندارند.

این جملات در نشست خبری اخیر رئیس جهور بیان شد در حالی که در نشست های آغازین روحانی به دلیل مطرح شدن تنها یک سوال از سوی خبرنگار نابینای روزنامه ایران سپید، در زمان کوتاهی نسخه وی و همفکرانش پیچیده و به جمع اخراجی ها اضافه شدند.

این امر نشان دهنده نگاه ویژه دولت روحانی به منتقدان خود است. نگاهی که میتوان آن را نه تنها در مدت این یکسال مشاهده کرد، بلکه از همان ابتدا نیز معلوم بود که کلید در دست او، کلید کمباین برای درو کردن منتقدان به ویژه این خبرنگار نابینا و همراهانش بود.

در هفته اول ریاست جمهوری وی و در اولین کنفرانس خبری، اولین ترکش بمباران منتقدین، دامن  مدیر مسئول روزنامه ایران سپید را گرفت. فردی که در دولت احمدی نژاد توانست تکانی به تنها روزنامه بریل ایران و جهان بدهد.

این خبرنگار نابینا در اولین کنفرانس خبری روحانی شرکت کرده بود و سوالاتی درباره چگونگی سیاست دولت تدبیر و امید در برخورد با مدیران دولت دهم پرسید. پرسشی که شاید به مذاق برخی خوش نیامد. اما این پایان کار نبود و در اولین قدم، در یک اقدام کاملا غیرحرفه ای و غیراخلاقی، وی و هم قطارانش اخراج شدند.

اما این یادآوری تاریخ که در نوع خود دردنامه ای بس مفصل است، فقط گوشه ای از اقدامات دولت تدبیر و امید در قلع و قمع کردن منتقدان دولت است. دولتی که در این یکسال نشان داده که نه تنها طرفدار تعامل با منتقدان نیست، بلکه به شدت با منتقدان که ذره ای انحراف از عقاید آنها را داشته باشند، به طور برق آسایی برخورد میکند.